Historia Parafii
Rys historyczny: Parafia została erygowana przed 1326 rokiem. Pierwotny kościół drewniany istniał tu w 1400 r. Kolejny drewniany wzniesiony był w 1784 r., a spłonął od pioruna w w 1794 r. Obecna świątynia pw. św. Wojciecha zbudowana została w latach 1796 – 1806, z fundacji Jana Nepomucena Rogowskiego, starosty zawichojskiego i jego żony Marianny z Mireckich oraz Jana Nepomucena Jasińskiego i jego żony Eleonory z Rogowskich. Kościół został konsekrowany 19 października 1806 r. przez bp. Jan Leńczowskiego sufragana krakowskiego z siedzibą w Lublinie. Świątynia była restaurowana w 1967 r. staraniem ks. Stefana Gliszczyńskiego. Jest budowlą trzynawową, halową, orientowaną, wzniesiona z kamienia.
W 2018 roku ksiądz Piotr Borciuch rozpoczął renowację świątyni. Została wykonana nowa elewacja. Kościół z ciemnoszarego zmienił się w kremowożółty. Wykonano nowe okna z zastosowaniem podwójnych szyb i możliwością uchylania okien. Witraże poddano konserwacji, uzupełniono w nich brakujące elementy, wzmocniono konstrukcję i odświeżono. Wykonano nowe odwodnienie i nowa instalację odgromową. w 2020 roku – kiedy trwająca pandemia COVID19 paraliżowała życie na całym świecie – udało się dzięki determinacji ks. Piotra Borciucha wykonać pełną renowację zabytkowej malatury. Pracownia konserwacji zabytków wykonała swoją pracę bardzo starannie. Freski umieszczone na suficie odzyskały pełen blask, a ściany świątyni rozjaśniły się świeżością barw.
Historia - Kościół parafialny w Kowali
W 1784 r. Kowalę kupił Jan Rogowski herbu Jastrzębiec szambelan królewski, porucznik wojsk polskich. Rogowski przystąpił do budowy drewnianej świątyni, która już w 1790 r została konsekrowana. Niestety kilka lat później w 1794 r. nowo powstały kościół spłonął od uderzenia pioruna. Niezrażony zniszczeniem kościoła Jan Rogowski rozpoczął budowę, już w innym miejscu nowego kościoła tym razem murowanego. Według źródeł kościelnych Jan Rogowski zmarł w 1801 r., jednak spisy szlachty galicyjskiej (Galicja Zachodnia, zabór austriacki) wymieniają Jana Rogowskiego jako szlachcica w 1804 r. Pewne jest, że Rogowski nie ukończył budowy kościoła, zrobił w 1806 r. to jego zięć Jan Nepomucen Jasiński mąż Eleonory z Rogowskich. Dnia 19 X 1806 r. nowa świątynia została konsekrowana przez biskupa Jana Kantego Lenczewskiego. Rok później, w 1807 r. zmarła żona Jana Rogowskiego. W kościele znajdują się płyty z epitafiami Jana Rogowskiego i jego żony.